Fleiri myndir frá þessum góða degi er hér  >  http://nonni.123.is/photoalbums/231740/

Í dag á http://www.bb.is/ er frétt um að - Melrakkinn ekki einkennisdýr Vestfjarða - og vitnað í viðtal við stórbóndann og ekki síst veiðimanninn Indriða Aðalsteinsson á Skjaldfönn við djúp. Það hefur verið viðrað hjá þeim sem eru ástfangnir af refum og þeim sem hafa einhverja hagsmuni af því að fræða ferðafólk hvað refurinn er fallegur og gáfaður og svo framvegis. En málið er ekki svona einfalt, refurinn er mesta skaðræðisdýr ásamt minknum sem hafa numið land á Vestfjörðum ásamt því að margfalda refastofninn í skjóli fræðimanna og kvenna sem hafa lifibrauð af því á kostnað ríkisins og það á Hornströndum að friða refinn um ókomin ár í skjóli rannsóknarhagsmuna viðkomandi svo nefndra fræðimanna. 

Það þarf ekki merkilegan fræðimann til að sjá það hvernig náttúran hagar sér hvað þá refurinn sem drepur og eyðir öllu fuglallífi hvar sem hann setur niður sínar fætur. Fuglalíf á Hornströndum eftir að refurinn var friðaður er nánast horfið, sem sagt sviðin jörð, þökk sé þeim fræðimönnum og konum sem hafa gjört þetta, eða hitt ó heldur. Refavinir sem eru á ríkisjötunni eru þar á skiljanlegum ástæðum vegna hagsmuna sinna.

En málið er ekki svona einfalt eins og refavinir hafa lagt upp með. Við Vestfirðingar sem hafa alist hér upp í vestfirsku sveitum og vitum um hvað málið snýst um og við getum ekki látið ríkisjötufólkið valta yfir okkur á einn eða neinn hátt. Hér vestra hefur sauðkindin haldið okkur á lífi um aldir en það hefur refurinn ekki gert. Sauðkindin er sú lífvera sem hefur lifað af alla þá lífs baráttu sem við mannfólkið höfum ekki gjört. 

Samvinna sveitarfélaga við Eyjajörð um minkaeyðingu skilar góðum árangri:

Aðkallandi að fara í átak til að fækka ref - refurinn er farinn að stórskaða fuglalífið, segir formaður landbúnaðarráðs Dalvíkurbyggðar.

Góður árangur hefur verið af samstarfi á milli sveitarfélaga við Eyjafjörð um eyðinguminka á undanförnum árum, en Atvinnuþróunar félag Eyjafjarðar (AFE) hefur haldið utan umsegir að orðið sé að kallandi að fara í sambæri legt átak til að fækka ref, sem farinn sé að hafa slæm áhrif á fuglalíf víða um land. Á fundi landbúnaðarráðs Dalvíkurbyggðar fyrir skömmu var til umræðu hvort hvert sveitarfélag myndi sjá um "sitt" svæði en endanlega ákvörðun hefur ekki verið tekin um það. Fyrirhugað er að AFE haldi sérstakan fund um þetta verkefni nú í ársbyrjun.Með vísan til þess árangurs sem minkaveiðiátakið hefur sýnt telur landbúnaðarráð Dalvíkurbyggðar eðlilegt að sveitarfélög í Eyjafirði haldi áfram í samstarfi um minkaveiði og njóti handleiðslu AFE.Landbúnaðarráð Dalvíkurbyggðar telur nauðsyn að tekið verði til umræðu sambærilegt veiðiátak til eyðingar á ref."Núna telst það frétt hér í Svarfaðardal ef það sést minkur," segir Jón."Það eru ákveðnir menn í hverju sveitarfélagi hér við Eyjafjörð sem vinna þessi verk. Við erum til dæmis með afburða samviskusama menn hér hjá okkur sem hafa fylgt þessu mjög vel eftir. Ef sama væri ekki uppi á teningnum í nærliggjandi sveitarfélögum myndi minkurinn flæða hér yfir til okkar." Á árum áður var mikið af mink í Dalvíkurbyggð sem menn rákust nánast daglega á, sérstaklega við ár og læki. Í dag telst það til frétta ef menn sjá mink úti í náttúrunni hér um slóðir.

Svipað átak þarf vegna refsins.           

Nú þarf að fara í svipað átak varð-andi refinn. Við munum ekki ná neinum árangri nema að stórfækka í refastofninum. Þá dugar ekki átak í eitt ár, heldur að minnsta kosti í þrjú ár í röð. Það er ekki verið að tala um að útrýma refnum, eins og hugmyndir hafa verið um varðandi minkinn, heldur að halda stofninum, sem er orðinn allt of stór, í skefjum. Það er farið að stórsjá á fuglalífinu hér og víðar um land. Þá hefur málið heldur ekki verið hugsað til enda í svokölluðum friðlöndum. Þar má ekki fara inn á svæðið með byssur til að skjóta ref, en á þeim svæðum horfa menn upp á varginn fá að vera í friði við að eyða fuglalífinu. Það er trúlega enginn fuglastofn sem hefur orðið eins illilega fyrir barðinu á refnum og rjúpan. Hún er auðveld bráð fyrir refinn, ekki síst yfir vetrartímann. Um leið og búið verður að ná refastofninum niður í ásættanlega stærð tel ég að rjúpnastofninn muni fljótlega ná sér á strik. Þá ætti að rýmkast um fyrir skotveiðimenn til að veiða rjúpu í jólamatinn. Að öllu eðlilegu er árangurs ríkast að veiða tófuna yfir vetrartímann með skipulögðum útburði við skotbirgi, sem kallar á vel skipulagða vöktun skotveiðimanna. Nú í vetur er ástandið þó mjög afbrigðilegt. Refurinn situr að veisluborðum um stóran hluta Norðurlands í fé sem varð úti í norðanáhlaupinu í september. Þetta verður síðan stórvandamál í vor þar sem kindahræin eru. Þar er viðbúið að refir muni koma sér upp greni. Því þurfa sveitarfélög, ríkið, bændur og dýralæknar nú þegar að finna lausnir á því hvernig staðið verði að hreinsunarstörfum á þessum svæðum strax og snjóa leysir, en það verður bæði erfitt og kostnaðarsamt verkefni.

Mikil fjölgun álfta vandamál.

Þar sem álft hefur fjölgað gríðarlega síðustu árin og hún er farin að valda bændum miklu tjóni á túnum og kornökrum ætti einnig að huga að því að breyta lögum og leyfa tímabundna skotveiði á álft á vissum svæðum á landinu, einkum þar sem hún veldur mestum usla. Það gæti komið skotveiðimönnum vel á meðan þeir bíða eftir auknum heimildum til rjúpnaveiða," segir Jón Þórarinsson.

HK. 

Hlekkur á Bændablaðið   > http://bondi.is/lisalib/getfile.aspx?itemid=6559