Eftir klukkan fimm í dag renndi ég mér fram Arnkötludalinn og svo yfir í Gautsdal til að kanna hvað hafi snjóað mikið á þeim þremur mánuðum sem eru liðnir síðan eg fór þangað síðan. Satt best að segja er lítill snjór í Arnkötludal og alveg upp að Þröskuldum sem er hæðsti punturinn á milli dalanna. En á sjálfum Þröskuldunum á ca 500 metra kafla er talsverður snjór á sjálfu vegstæðinu, sem er tilkomin af mestu vegna hárra moldarruðninga á báðum vegköntunum. Gautsdalur er sömuleiðis snjólítill. En í Gautsdal á eftir að fylla í lautir og taka kantaruðninga þannig að yfir heildina séð líst mér bærilega á stöðu mála eins og snjóalög eru í dag. En eg held ef vitleysunni við fossinn í Gautsdal og beygjuruglið og veglínuna í Arnkötludal sé sleppt, þá bíð eg spentur eftir því að verktakin Ingileifur Jónsson komi fljótlega eftir páska að Hrófá og vinni sig upp Arnkötludalin í vor og sumar, þannig að í haust komanda munum við getað brunað þessa fögru framtíðarleið okkar vestfirðinga.
En í framhjáhlaupi þá koma eg við í bakaleiðinni á eyðibýlinu Vonarholti í Arnkötludal og þar rak eg augun í nýlega dauðan lambhrút sem lá vestanmegin við eina tóftina,en refirnir hafa nánast klárað greyið upp til agna, enda voru refaslóðir út um allt frá Vonarholti. En númerið á hrútnum sem var blátt er 00547 og 22AB. Eg lét Birkir í Tröllatungu vita af þessu og hann hélt að hrúturinn væri frá Reykhólum, en Birkir ætlaði að rannsaka málið ofaní kjölin.